Oktober 2017
We zitten in Bergen op Zoom in een eettent waar we aan het wachten zijn op ons eten. Terwijl we een beetje aan het kletsen zijn en Sjors opnoemt wat hij buiten ziet roept hij ineens ; ”Kijk mama! Dat zijn mooie mensen”. Ik kijk zijn kant uit en zie met een glimlach op mijn gezicht dat hij op een groepje mensen wijst. Verschillende nationaliteiten; veel met een hoofddoek en een andere huidskleur maar ook Nederlanders.
Ik kijk mijn man aan en met een glimlach zeg ik tegen mijn zoontje ‘Ja schat dat zijn mooie mensen.” We zijn immers allemaal mooi en zijn allemaal gelijk. Of we nu dik of dun zijn, zwart of wit, kort haar hebben of lang haar hebben, man of vrouw zijn we zijn allemaal gelijk. Het mooie aan kinderen vind ik dat ze nog zo open en puur zijn en nog niemand veroordelen. Keer op keer, dag na dag leert mijn lieve peuter me deze simpele maar o zo belangrijke levenslessen.
”Dat zijn mooie mensen!”
Vertrouwen
Wat ook een mooie eigenschap van een peuter is vind ik het onvoorwaardelijke vertrouwen die ze hebben in mensen. Ze nemen alles van iedereen aan en dat is ook gelijk wat ze zo kwetsbaar maakt. Ze zijn zo beïnvloedbaar en je kan ze alles wijs maken, maar helaas zijn er ook mensen met verkeerde bedoelingen.
Wat ook fijn is dat ze nog zo vergevingsgezind zijn. Vooral bij de allerkleinste kan je het goed merken.
Ik zie het met mijn zoontje heel erg. Als we vandaag op bezoek zouden gaan en de mensen daar plagen hem of doen iets wat hij echt niet leuk vindt. Dan is hij op dat moment erg verdrietig. Maar als we een week later weer bij dezelfde mensen op bezoek zijn. Gaat hij er heen zonder enige oordelen of verwachtingen. Hij probeert hij het gewoon opnieuw en als het goed gaat is er niks aan de hand.
Wij, ik tenminste zou me er niet zo fijn bij voelen als mensen zo zouden doen en ik moet er nog een keer heen.
Ze leven nog echt in het hier en nu en dat is echt een prachtige eigenschap waar veel volwassenen best jaloers op zijn. Daarom zijn peuters zo geweldig!
Verschillende culturen
Ik ben blij in Nederland te zijn geboren en opgegroeid, maar toch als ik soms naar andere landen kijk kunnen wij Nederlanders toch nog een hoop van leren.
Zo kijken we in Nederland een vreemde die aan de deur komt liever weg. Terwijl je in een ander land met open armen ontvangen wordt. Er wordt gezorgd dat er niks ontbreekt. Alles wordt uit de kast gehaald er is eten, drinken en aandacht voor je in overvloed.
Hoe die mensen leven en denken zo is mijn zoontje nog. Hij leeft in het hier en nu en heeft oprecht interesse in iemand of niet, maar zou nooit iemand veroordelen.
Ik wilde het graag even delen met jullie omdat ik vind dat er al genoeg haat is op de wereld. Als we allemaal als onze kinderen zouden leven dan zou de wereld er een stuk liefdevoller zijn. I
k kan het en wil het maar niet begrijpen waarom iemand denkt dat hij of zij beter is dan een ander. Dat er oorlogen zijn en mensen aan de macht willen komen. Waarom toch? We willen immers allemaal hetzelfde en dat is gelukkig zijn.
Liefs Andrea