Al voordat ik zwanger was van Liselotte was het voor mij al duidelijk dat we dit keer zouden gaan voor een lotusgeboorte. In eerste instantie wilde ik sowieso de placenta er een aantal uur aan laten zitten na de geboorte voordat we die zouden doorbranden/doorknippen. Vrijwel gelijk na de bevalling was het voor mij duidelijk dat placenta eraan bleef zitten tot de navelstreng vanzelf los zou laten.
Wat is een lotusgeboorte?
Bij een lotusgeboorte kies je ervoor om de navelstreng niet te verbreken met de placenta en te wachten tot de navelstreng er vanzelf afvalt. Je hebt dan tijdelijk niet alleen je baby om te verzorgen, maar zorgt de eerste dagen ook voor de placenta.
De placenta
De placenta – ook wel moederkoek genoemd- is een soort uitwisselsysteem tussen moeder en baby. Ze zorgt ervoor dat de baby water, voedingstoffen en zuurstof binnen krijgt en andere elementen die zorgen voor een goede ontwikkeling. Ze beschermd de baby tegen verschillende ziektekiemen al kan ze helaas niet alle schadelijke stoffen tegenhouden. Tevens zorgt ze ervoor dat de stoffen die de baby uitscheidt worden afgevoerd. Zoals je ziet is de placenta dus van essentieel belang bij een goede ontwikkeling van een baby.
Bij mijn eerste bevalling wist ik dat de placenta er zat, maar wat het verder in hield wist ik niet. Ik wist ook niet dat dat ding er ook nog uit moest haha. En over het bestaan van een lotusgeboorte had ik nog helemaal nooit van gehoord. Met de dingen die ik nu weet is het gewoon zonde dat een placenta word gezien als afvalmateriaal. Het is wel negen maanden lang het huisje van je baby geweest.
Halve lotus
Bij een halve lotusgeboorte wacht je met het doorknippen/ doorbranden van de navelstreng tot de placenta geboren is en helemaal is uitgeklopt. Je kan de placenta hierna laten capsuleren, drogen, invriezen of in de tuin begraven met een boompje erop.
Mijn ervaring
Toen ik hoorde over een lotus geboorte vond ik het maar een raar idee om dat gekke ding aan mijn verse baby vast te laten zitten. Toch ben ik op zoek gegaan naar informatie en las ervaringen van moeders die mij voor waren gegaan.
Ergens tussen de geboorte van Isabella en de zwangerschap van Liselotte was het voor mij duidelijk. De placenta zou bij de baby blijven.
Zodra we wisten dat we er een derde kindje bij zouden krijgen hebben we het bij de verloskundige aangekaart. We zouden sowieso een halve lotus doen, maar zoals ik eigenlijk diep van binnen al wist is het een lotus geboorte geworden.
Voorbereidingen
Ik had kruiden in huis gehaald en het een en ander gelezen. Toch valt het tegen wat er aan informatie in het Nederlands te vinden is over een lotus geboorte. Er is weinig wat je kan voorbereiden op deze speciale manier van bevallen en ik denk dat ook de ervaringen per persoon zullen verschillen. In elk geval is het handig om een waterdichte kom te hebben en genoeg oude lappen/ hydrofiele doeken.
Handig om in huis te hebben:
– Een ruime schaal
– Hydrofiele doeken
– Kruiden ( lavendel, kamille
– Kilo zout
– Mandje
– Een tasje voor de placenta die je om je nek kan hangen
– Omslagrompertjes
– Omslag kleding met drukkertjes (daar kan de navelstreng doorheen)
– Plukje heilwol
Mijn ervaring met een lotusgeboorte.
Na een vlugge bevalling in het bevalbad wordt even later ook de placenta geboren. Het is even puzzelen om met baby en placenta uit het bad te komen, maar met wat hulp lukt het.
We hebben eerst ons zo belangrijke gouden uur samen en pas toen ik zelf benieuwd was naar haar geboorte gewicht en naar hoe mijn baby er eigenlijk uitzag zijn we haar gaan wegen.
Ook kijken we naar de placenta en hoe ze er in heeft gezeten. Ze had het nog wel een tijdje vol kunnen houden met de placenta. Die was behoorlijk groot voor dit termijn (41.2). Daarna maakten we foto’s en ook een afdruk van de placenta.
De placenta werd vervolgens gewassen, in doeken gewikkeld en in het mandje gelegd.
Nu zou ik een schaal aanraden, want hij blijft wel even lekken.
De kraamhulp had er hydrofiele luiers omgewikkeld en later ook zo een matje uit het kraampakket. Door de geboorte in bad hadden we er meer dan genoeg matjes over.
De volgende ochtend hadden we de placenta liefdevol met zout en kruiden ingewreven. Zelfs de kinderen hebben er een keer bij geholpen. Het was echt even een momentje bewust samen zijn. Wij als ouders, onze kraamhulp, onze kinderen en natuurlijk onze baby.
Bewuster
Door de placenta waren we veel bewuster bezig met het verschonen van onze baby. Dat was erg fijn in een periode die zo enorm snel voorbij gaat. Die lieve kleine baby groeit met de dag en het was fijn om bij elke luierwisseling lekker lang bezig te mogen zijn met die heerlijk geurende verse baby. Pasgeboren baby’s hebben zo een heerlijke geur bij zich.
Wat ik ook erg bijzonder vond was om te zien dat de navelstreng zo snel indroogde. Ik bleef mij ook verwonderen over het zo duidelijk zien lopen van de bloedvaten in de navelstreng. De kleuren en het hele proces van een slappe navelstreng tot een keiharde ingedroogde navelstreng zijn heel erg bijzonder om mee te mogen maken.
Even puzzelen
Ondanks dat het af en toe puzzelen was met de placenta en baby tegelijkertijd op te pakken was het moment dat de navelstreng losliet toch een behoorlijk emotioneel moment. Ruim 41 weken heeft de placenta voor haar gezorgd.
Het was echt even een moment van afscheid nemen van de placenta en navelstreng. 5 dagen (eigenlijk 4.5) lang waren ze met zijn 2 Liselotte en haar placenta. En ineens had ik alleen maar een baby om voor te zorgen. Ik heb bij de vorige twee baby’s geen kraamtranen gehad, maar bij Liselotte dus wel.
Ik kijk er met een blij en dankbaar gevoel naar terug en bij een eventueel volgend kindje zou ik het zo weer doen. Het is werkelijk een prachtige ervaring.
Liefs Andrea
P.s. meer lezen over een lotusgeboorte? Klik hier.
Boekentip : Wat baby’s nodig hebben.