Zoals iedereen wel eens niet lekker is en nergens geen zin in heeft, had ik het afgelopen week. Allereerst werd ik leuk verrast met een onverwachte bezoek uit Nederland die tegelijkertijd zowel plezier als stress met zich meebracht. Heel gezellig dat er bezoek is, maar voor ons was het ook gewoon een week om eens flink aan te pakken. Na drie dagen een beetje lanterfanten was er nog niet veel gebeurd in en om het huis en de dagen gingen veel te snel en werd het tijd om eens goed aan de slag te gaan.

Leuk nieuws
Als allereerst zal ik het leuke nieuws vertellen. We zijn heel blij om te mogen vertellen dat onze zoon Sjors grote broer gaat worden :).(En wij dus nog een keer trotse ouders) Het kindje is zó gewenst en heeft ook een leuk moment uitgekozen om erbij te komen(Net voordat we vertrokken kwamen we erachter en was het voor mij dus afgelopen met zwaar tillen en klussen). Afgelopen weken was ik zwakker en misselijk. Ik kon s’morgens slecht eten en werd daardoor ook steeds vermoeiender, het alleen zijn en dag en nacht moeten zorgen voor een peuter word op zulke momenten zwaar op de proef gesteld. Zo moest ik wel om half 8 mijn bed uit om te zorgen dat mijn zoontje op tijd zijn pap kreeg en ik zelf zorgde voor iets te eten zodat ik hopelijk niet misselijk zou worden. Soms werkte het en soms was het tevergeefs.

Ik had berekend dat ik ongeveer rond de 10 weken moest zijn en wilde heel graag een echo om te zien of het wel goed zat en ik gewoon benieuwd was naar ons kleintje. Op woensdag 26 oktober zijn we eindelijk naar het ziekenhuis gegaan om een echo te laten maken en toen bleek dat ik al verder was, namelijk 11 weken en 5 dagen. Emotioneel dat ik al was sprongen de tranen echt in mijn ogen nadat ik snel een glimp van de baby had meegekregen en het hartje had gehoord. Mijn man riep erg hard; ‘wow die is groot’. Bij mijn vorige zwangerschap was de baby 6 weken en was het meer een garnaaltje dan een baby.

Vedernoí
Toen kwam het punt vedernói (houdt jou en je kinderen in de gaten). Hoewel ik had verwacht dat het wel mee zou vallen was de taal het grootste struikelblok. Ze moest al onze gegevens weten die ze in een boekje in vulde. Zo snapte ze er niks van dat Sjors geen doopnaam of iets had en is ze daar lang over een het zeuren geweest. Na een tijdje kwam er een man met zijn vrouw naar haar toe en de man had in Nederland gewerkt en wilde wel het één en ander voor ons vertalen. Ik wilde het één en ander weten over de bevalling en de dagen erna en ook hoe het zat met de inentingen… En toen ging het mis. Ik kan me erbij neerleggen dat in Hongarije geen thuisbevallingen plaatsvinden dat is nu eenmaal zo, maar er zijn grenzen.

Als eerste een discussie over de bevalling dat de baby normaal niet bij de moeder op de kamer mag slapen en slechts enkele keren word gebracht om te voeden. Tja dat is niet bepaald mijn idee van een baby op verzoek voeden en samen slapen, maar goed ik zou een privé kamer kunnen nemen voor €20 p.n. dus dat zou het probleem niet zijn. Toen ik vroeg naar de inentingen of ze wist welke er verplicht waren viel dat niet goed bij haar. Er was geen discussie over mogelijk en er werd zelfs gepraat over dat ik Sjors zijn boekje moet meenemen zodat ze hem niet dubbel zouden inenten. Kortom een hoop stress voor mij erbij en ik ben nog steeds woest dat ze hier in de Oostbloklanden zomaar mogen bepalen wat er bij een kindje in zijn lichaam word gepropt, er staat een boete op als je het niet doet.
Ik wil hier verder geen discussie over het is mijn eigen keuze om te stoppen met vaccineren en bij ons volgende kindje helemaal niet te vaccineren. Daarover zou ik later nog eens een blogpost schrijven.

Geen wc
Lekker hé als je zwanger bent en regelmatig naar de wc moet (ook s’nachts) als je geen wc hebt. Al een aantal dagen zit ik te wachten tot de redder in nood de verstopping van de wc maakt. Helaas is de verstopping waarschijnlijk gekomen door de babybillendoekjes die ik af en toe gebruik voor Sjors als hij heeft gepoept en 9/10 verdwijnen netjes in de naast geplaatste prullenbak. Afgelopen week heb ik niet altijd zelf hem geholpen met de wc en ik kan me voorstellen dat er met zoveel mensen extra in huis ook de riolering extra word belast. Punt is nog steeds dat we geen gebruik kunnen maken van onze wc en dat ik de enige ben die er last van heeft. Oké een wc is makkelijker dan een potje, maar hij kan tenminste zelf zitten op een potje en ik niet. Terwijl ik dit type zit ik eigenlijk ook stiekem te lachen omdat het allemaal zo lekker tegenzit haha. (Terwijl er ook veel vooruitgang is gekomen)

Muren en een vloer
We hebben een vloer! Zo dat moest er even uit. Er liggen nog geen tegels in maar we hebben vloerbedekking en dat maakt het allemaal een beetje warmer en huiselijker. Al moet ik eerlijk toegeven dat vloerbedekking met een peuter alles behalve makkelijk is. Hoe vaak er wel geen drinken word gemorst of spaghetti naar de katten word gegooid (leuk joh op een lichte vloer).
En we hebben rechte muren, de muren zijn nog niet af, maar we hebben heel de ruimte met gipsplaten volgebouwd. Dat was nog een behoorlijk karwei. De muren waren alles behalve recht en het kan gewoon meer dan 5 cm schelen in de dikte van de muren. Ook hebben we nieuwe bedrading gelegd in de woonkamer met nieuwe stopcontacten. Die stopcontacten waren ook nog een gedoe in de winkel. Ze waren bezig met de jaartelling en alle stopcontacten waren zo gedraaid dat alleen de achterzijde van de verpakking was te zien.. Stond ik dan ik was duizelig geworden van het niet goed kunnen eten en had al veel van die verpakkingen tevergeefs omgedraaid. Toen was ik er maar mee gestopt ;).

Paddock voor Esmo
Ook Esmo moest eraan geloven de hele tuin was kaal gevreten en omdat ik volgend jaar gras wil hebben en nu geen kale modder bende heb ik de buren palen laten zetten en zo een uitloopstal laten creëren. De dag erna waren ze kosteloos aan de slag gegaan -met een klein gedeelte- achter het hek waar wat gras staat ook af te zetten. Esmo vind de buren leuker dan mij ze verwennen hem de hele tijd met lekkere dingen en dat gaat er bij hem wel in.
Ook de konijnen geven ze wat lekkers een beetje te veel naar mijn zin. Ik vind het belangrijk dat ze hun hooi goed opeten en niet te veel brokken krijgen wat ook niet nodig is.

Warme slaapkamer
Al moet ik eerlijk toegeven dat ik de ruimte waar we sliepen zo slecht nog niet vond. Het was er fris maar we sliepen wel goed behalve als de koelkast weer eens teveel lawaai maakte. Nu slapen we in de ruimte waar de keuken komt en de kachel staat nog geen meter van het bed af. Sinds we hier slapen heb ik het geen moment koud gehad. We hebben de warmwaterzakken niet meer nodig en het is er warm genoeg om op je gemak om te kleden. Al met al toch een goede verbetering voor ons :).

Dit waren zo een beetje de belangrijkste gebeurtenissen. Ik ga mijn best doen om weer eens lekker vooruit te werken met blogposten en ga proberen meer en betere foto’s te maken wat voor bloggen ook een belangrijk punt is.

Fijn weekend,
Liefs Andrea