Zomaar een avond/nacht uit mijn leven

Jij maakt mijn dagen langer , mijn nachten korter maar  mijn leven zoveel mooier❤ 

Het is 21.22 uur op donderdag 10 augustus 2017. Ik lig op bed… Al vanaf 20.00 uur terwijl het buiten heerlijk warm is en ik graag de zandbak voor je grote broer eens af wil hebben.

Je broer jammert en kan moeilijk in slaap komen. Elke keer is er wel weer iets of moet hij voor de derde keer op rij naar de wc en ligt zijn deken uiteraard weer eens niet goed.

Jij ligt naast mij. Je bent moe en hebt honger, maar kan niet slapen en maakt het jezelf veel te moeilijk met drinken. Het is ook nog eens hardstikke warm in huis. 39 graden was het vandaag. Ik wilde en kon je niet veilig dragen met dit warme weer, waardoor jij niet in slaap kon komen.

Het huis is op zijn zachts gezegd ontploft, de afwas wacht om afgedroogd te worden, er zit nog was in de wasmachine en er liggen bergen naast en mijn 1001 klussen die ik nog wil doen word alleen maar groter.

Ondanks dat ik popel om wat te doen ben ik enorm dankbaar en blij dat ik jou moeder mag zijn.

Je ligt heerlijk op mijn buik en probeert te slapen. Al vrij snel na je geboorte ben je naast me in bed beland. Alles wat ‘niet mag’ doen we gewoon. We slapen samen en elke dag slaap je wel op je buik.

Het is bijna 20.30 je bent een beetje aan het huilen en ik krijg je slecht getroost. Ik begin zachtjes te zingen waar algauw een peuterstemmetje erop inhaakt en maar blijft herhalen; Isabel maak de mensen maar weer blij’. Kan je het je voorstellen? Een huilende ontroostbare baby en een peuter die zingt dat ze de mensen maar weer blij moet maken.  Ik kom niet meer bij van het lachen waarop jij lieve Isabella nog een grotere pruillip trekt en weer begint te jammeren.

De tekst uit het liedje lijkt wel voor jou voorbestemd. Het liedje is geschreven en gezongen door Sjors van der panne. Het nummer heet Isabel. ( toevallig dat de zanger ook Sjors heet haha)

Isabel er werd op jou gewacht, we wisten al dat jij bij ons zou komen.  Nu ben je hier en je bent zo klein en zacht. Met je ogen dicht lig je nog stil te dromen. 

En de straten zijn versiert voor een prinses. Die de mensen met een lach kan laten stralen. Het valt niet mee maar Isabel doe je best. Ook vandaag zijn er nog prachtige verhalen. Als je wakker word dan open jij de deur en geeft ons weer wat kleur.

Isabel de mensen zijn verandert, Isabel maar nu ben jij erbij. Isabel lieve mooie Isabel maak de mensen maar weer blij, maak de mensen maar weer blij.

Het nummer heeft een mooie betekenis en lijkt wel voorbestemd voor onze Isabella.  ❤

Hier nog een mooi stukje uit het liedje:

“In deze jaren is er graag naar een heldin. Die de onrust stopt en de storm kan laten keren. Ben je de weg kwijt kijk dan terug naar het begin het komt wel goed zolang je blijft proberen.”

 

Even later is het stil in huis. Jij bent in slaap gevallen op mijn buik en jou lieve broer Sjors ligt weer in één van zijn aparte slaapstanden. Eén been omhoog en zijn deken half om zich heen gewikkeld. Vertederd kijk ik naar jullie en bedenk me hoe geweldig het is om moeder te mogen zijn van twee van zulke lieve kindjes.

Hoe zwaar (zwaar?) het af en toe ook is. Geen moeite is teveel voor mij als jullie maar gelukkig zijn.

Het is uiteindelijk 22.04 voordat ik het bed uit glip om even snel te douchen vervolgens lekker naast Isabella te kruipen.  Het zal rond 03.00 zijn dat je weer wakker word en een slokje wil drinken. Terwijl je drinkt vallen we samen weer in slaap om dit keer tot de verandering eens om 07.00 walker te worden.

Ik zie de zonnestralen, ik zie je lieve gezichtje, je lacht naar me en mijn hart maakt weer een sprongetje. Uit het drakenbed klinkt wat gemurmel wat langzaam over gaat in ‘mama, mijn buik doet raar ( oftewel ik moet plassen). Als na een minuut 2 natte handjes(van het handenwassen) mijn hoofd vast pakken om te kroelen.  Besef ik weer eens hoe veel mooier jullie het leven maken. Ik weet het zeker vandaag word weer een hele mooie dag. ❤

Liefs Andrea